پیمایش از پارک کوهسار تا قله بند عیش، جمعه ۱۴۰۳/۱۰/۲۱

گزارش پیمایش از پارک کوهسار تا قله بند عیش:
جمعه ۱۴۰۳/۱۰/۲۱

كوهپیمایي و كوهنوردی
آغاز می‌شود با:
اول ایمنی
دوم ایمنی
سوم ایمنی

《🔆 یك ساعت كوهنوردی، از يك قديس و يك ابليس، دو برادر می سازد.
(نيچه)》


■ مشخصات قله و مسیر پیمایش:
استان محل برنامه: تهران
شهرستان محل برنامه: تهران
شهر محل برنامه: تهران
بخش محل برنامه: کن
دهستان محل برنامه: سولقان
رشته کوه مادر: البرز مرکزی
فاصله مبدا صعود تا تهران: داخل شهر
عرض جغرافیایی قله(Latitude): 35.836528
طول جغرافیایی قله(Longitude): 51.296082
ارتفاع تقریبی قله: ۲۷۵۷ متر
ارتفاع ثبت شده روی تابلو: ۲۷۷۰ متر
ارتفاع تقریبی مبدا صعود: ۱۶۵۰ متر
ارتفاع تقریبی پیمایش شده: ۱۱۰۰ متر
کل مسافت تقریبی پیموده شده(رفت و برگشت): ۱۶ کیلومتر
مدت زمان صعود: ۰۴:۱۰ ساعت
مدت زمان فرود: ۰۳:۳۰ ساعت
مدت زمان تقریبی برنامه: ۸ ساعت
مدت زمان تقریبی پیمایش: ۶ ساعت
درجه سختی در زمان اجرای برنامه: ۵ از ۱۰
《درجه سختی یک برنامه با توجه به انتخاب مسیر و زمان اجرای برنامه می تواند متفاوت باشد》
مناسب برای: کوهنوردان

■ زمانهای ثبت شده در برنامه:

شروع از پارکینگ بالای بوستان کوهسار: ۰۸:۲۰
توقف برای صبحانه : ۰۹:۵۰
ادامه حرکت : ۱۰:۱۰
توقف موقت : ۱۱:۴۰
رسیدن به قله بند عیش : ۱۲:۳۰
ترک قله بند عیش : ۱۲:۵۰
توقف پایین دیواره زیر قله : ۱۳:۱۵
ادامه حرکت : ۱۳:۲۵
توقف برای نهار : ۱۴:۴۵
ادامه حرکت : ۱۵:۰۵
رسیدن به کنار خودرو ها و پایان برنامه : ۱۶:۲۰

■ توضیحات اولیه:


《▫️قله بندعیش
ارتفاع ۲۷۶۰ متر

از انتهای شهران، انبار نفت به منطقه دسترسی خواهیم داشت. این منطقه و سایت ورزش های هوایی هم هست. وسیله نقلیه خود را در جای مناسبی که برای این کار در نظر گرفته شده پارک نموده و سپس مسیر را به سمت شمال شرق ادامه داده. در مسیر درختان گردو اهالی هست. به شیب های نسبتا تند رسیده و مسیر را سمت شمال شرق ادامه می دهیم. از تپه ماهورها عبور کرده و با یک شیب تند خود را به صخره های زیر قله می رسانیم. سپس با احتیاط از میان این صخره و راه پاکوب مانندی که وجود دارد به قله بند عیش می رسیم. در شمال ما کوه توچال با قله های بلند و در جنوب و جنوب غرب تهران بزرگ را در میان غبار و دود مشاهده می کنیم.
این برنامه از فروردین تا آبان قابل اجراست و در زمستان با تجهیزات زمستانی قابل اجرا می باشد. این برنامه در شرایط مناسب ۵ تا ۶ ساعت زمان نیاز دارد.
نزدیک ترین مرکز درمانی محله شهران و تلفن همراه قابل استفاده می باشد.
آب آشامیدنی از مبدا تهیه شود.


▫️بندعیش از حصارک

قله کم ارتفاع و زيبای بندعیش با ارتفاع ۲۷۶۰ متر از نزديكی های پونک و در شمال آن آبادی کوچک حصارک است. تهران کوچه های حصارک خالی و کمتر ترددی در آن به چشم می خورد. با عبور از کوچه پس کوچه های ده، رو به شمال، وارد دره آن شده در کنار رودخانه کم آب ارتفاع گرفته پس از شیب تندی در کمرکش مسیر، در سمت راست آب به تدریج شروع به گرفتن ارتفاع می کنیم. در هر دو سو باغ های فراوان قرار دارد. هوای لطیفی در دره جریان دارد. ولی از قله خبری نیست. تپه های موازی و کم ارتفاع از هر طرف به سوی شمال امتداد می یابند و بالاخره پس از ۲ ساعت کوهپیمایی و گذر از سرچشمه های کوچک و بزرگ مسیر زمانی که دره بازتر می شود، دورنمای تک قله صخره های بندعیش و دیواره هایش از کف دره حصارک دیده می شود. پس از مقداری کوهپیمایی، یک یک کلبه در میان باغات رسیده، استراحتی کرده، مجددا برمی گردیم. از پشت کلبه یال کوتاهی را ارتفاع گرفته، با رسیدن بر روی لبه یال، در حالی که در سمت غرب دورنمای قلل چشمه سار و چشمه شاهی، دره سولقان به وضوح دیده می شود به سوی مخروط قله، تپه ماهورها را یکی پس از دیگری می پیماییم پس از ۲ ساعت به زیر شیب اصلی قله می رسیم و با استفاده از حداقل درگیری با صخره های یال، هرچه بیشتر متمایل به سمت شرق، آنها را دور زده، از چند کره بند کوچک سنگلاخی عبور کرده پس از یک ساعت دیگر به آرامی هرچه تمامتر به قله بندعیش گام می نهیم.
در شمال خط‌الراس کوهستان شاه نشین تا لوارک و بازارک و سرلت و سیاه سنگ و قدری پایین تر، آبادی کیگا و امام‌زاده داود دیده می شود. شمالی قله دارای شیب بسیار تندی است که تا کف دره کیگا پایین می رود. با دیدار از این مناظر و استراحتی کوتاه از مسیر صعود کرده به محل کلبه و سپس به حصارک زیبا باز می گردیم.
در تمام فصول سال قابل صعود می شود، اما کم تردد است. نزدیک ترین مرکز شهری، پونک تهران می باشد.

صد برنامه کوهنوردی
(صد صعود یک روزه از ۳۶۰ برنامه کوهنوردی)
محمود نظریان
انتشارات نظری 》

قله بند عیش در جنوب غرب روستای کیگا و شمال شرق سولقان قرار دارد و جزو کوه های منطقه کن به حساب می آید.


■ اقامتگاه:
این قله نیز مانند خیلی از قلل کم ارتفاع تهران، اکثرا مورد توجه خود اهالی پایتخت و یا شهر های استان تهران و البرز قرار می گیرد و کمتر شنیده شده است که از استان های دیگر تیمی قصد صعود به این قله را کرده باشند.
با این حال، ‌از آنجا که اکثر مبادی صعود این قله از شهر تهران است، می توان در هر مکانی در غرب تهران جا گرفت.


■ مسیر های دسترسی و صعود:

قله بند عیش ۴ مسیر صعود دارد که عمومی ترین آن از دره حصارک است. برای ورود به دره حصارک هم از خیابان آبرسانی، مسیر دانشگاه علوم و تحقیقات می توان اقدام کرد و هم از انبار نفت انتهای جنت آباد و دره نوسنگ می توان وارد دره حصارک شد.
مسیر دوم از پارک کوهسار است که مسیر صعود ماست.
مسیر سوم از طریق خط الراس قله بند نوش است که از طریق خیابان معین انتهای شهرک نفت می توان به قله سولدار صعود کرد و سپس از طریق ادامه خط الراس به قله بند نوش رسید و سپس با نود درجه چرخش به سمت چپ، روی خط الراس قله بند عیش قرار گرفت و خود را به قله بند عیش رساند.
مسیر چهارم نیز، از روستای امام زاده داود است.


■ بهترین زمان صعود:

اگر فصل داغ تهران را کنار بگذاریم، در هر فصلی می توان به این قله صعود کرد.
به دلیل وجود باغ های گیلاس فراوان در دره حصارک، مسیر صعود به این قله از دره حصارک، در اواخر فروردین تا اواسط اردیبهشت مملو از شکوفه های گیلاس است که زیبایی خاصی به منطقه می بخشد. گرچه در سیل امام زاده داود به این مسیر نیز آسیب های فراوانی وارد شده است.
پاییز این دره نیز زیبایی منحصر به خود را دارد.
در زمستان نیز با در نظر گرفتن میزان برف در منطقه و انتخاب مسیر صعود، و داشتن تجهیزات لازم، می توان به این قله صعود کرد.
به نظر می رسد مسیر صعود به این قله از روستای امام زاده داود بهمن گیر است و بهتر است با ارزیابی اولیه میزان برف انباشته شده در منطقه اقدام به صعود از آن روستا کرد و یا از صعود به بندعیش در زمستان از امام زاده داود صرف نظر کرد.


■ لوکیشن شروع پیمایش:
https://maps.google.com/?q=35.783339,51.282938

■ محل های مناسب اقامت و شب مانی:
در اول پارک، آلاچیق هایی وجود دارد که ممکن است اجازه برپایی چادر داده شود که باید از نگهبان پرس و جو کرد. در خیلی از قسمت های مسیر، مکان های پهنی وجود دارد که قابلیت چادر زدن در آن قسمت ها وجود دارد.

■ چشمه های موجود در مسیر:
ما چشمه ای در مسیر مشاهده نکردیم. گرچه در مسیر چندین استخر آب وجود داشت و لوله های مشکی نیز همه جا قرار داشتند.

■ در مسیر تا رسیدن به قله چه می بینیم؟:

اوایل مسیر که از میان پوشش جنگلی بوستان و از میان درختان کاج کوتاه قد عبور می کنیم که در میان آنها آلاچیق هایی هم وجود دارد.
در طول مسیر نیز استخر های آب متعددی وجود دارد که معمولا از هر دو سمت آنها می توان عبور کرد. استخر های آبی در دور دست نیز دیده می شود.
چند اتاقک و تانکر بزرگ نیز در مسیر وجود دارد که نشانه خوبی است. لوله های مشکی قطور نیز در اکثر بخش های ابتدایی مسیر وجود دارد.

□ پوشش گیاهی مشاهده شده:
ماهور
گون
کتیرا
جارو
انواع خار

درختچه های نسترن
آلوچه کوهی

درخت های سرو
کاج

□ تنوع جانوری مشاهده شده:
عقاب
کبک
سگ

■ عارضه های مسیر و سختی های پیش رو:
اوایل مسیر، در برخی بخش ها شیب کمی تند است و تا یال زیر قله سختی خاصی وجود ندارد. یال آخر منتهی به زیر قله، دارای جنس خاک، سنگی-شنی است که گام برداری باید با احتیاط بیشتری انجام شود. زیر قله و پایه دیواره شیاری وجود دارد که سیم بکسلی داخل آن کار گذاشته شده است که عبور از آن قسمت باید با احتیاط انجام شود. اگر از شیار عبور نکردید و زیر دیواره را ادامه دادید، باید در ادامه راه از لابلای سنگها بالا بروید که نیاز است کمی نیز دست به سنگ شوید.


■ قله های اطراف:

این منطقه از شمال غرب تهران، محل تجمع قلل کم ارتفاع زیادی است که معمولا در زمستان مورد عنایت کوهنوردان قرار می گیرد.
در سمت شرق دو قله سولدار و بندنوش قرار دارند که از طریق یک خط الراس با چرخشی نود درجه به قله بند عیش می رسد.
اندکی دورتر از این دو قله و باز در شرق، خط الراسی به صورت جنوب به شمال وجود دارد که از قله چین کلاغ شروع شده و با گذر از قلل دوشاخ جنوبی، دوشاخ شمالی، سیاه سنگ و پلنگ چال به اشترگردن می رسد.
اشترگردن محل طلاقی سه مسیر است که می توان از آنجا به روستای امام زاده داود سرازیر شد، یا همان مسیر را ادامه داده و با تراورس کردن بلندی بالادست به قله های سی و سه چم، بازارک، نودشتک و لوارک رسید.
در شمال بند عیش، قلل گندم کول و گلرد و پاوش وجود دارند که امتداد خط الراس این سه قله به قله سی و سه چم‌ می رسد.
در جنوب غرب نیز قلل آسیاب باد، لتمال و هریاس قرار دارند.
در جنوب نیز قله ای به نام قله کوهسار نامگذاری شده است.


■ شرح مسیر رسیدن به قله:

برای صعود به قله بند عیش از این مسیر، ابتدا باید خود را به غرب تهران، منطقه شهران و پارک کوهسار برسانید. سپس طبق لوکیشن شروع پیمایش به یکی از پارکینگ های انتهایی پارک بروید. خودرو های خود را همانجا پارک کرده و پیمایش خود را آغاز کنید. بالای پارکینگ، مسیری پیچ در پیچ و آسفالته وجود دارد، که باید توسط میانبر ها آنها را قطع کنید و سپس از یک منطقه درخت کاری شده که آلاچیق هایی هم دارد عبور کرده و به مسیر کوهستانی برسید. این قسمت نیز دارای مسیر عریض خاکی است و عبور از همین قسمت نیز توسط یال های ما بین جاده خاکی انجام می شود که از خود جاده خاکی نیز می توان راه را ادامه داد. جلوتر که می رویم، در سمت چپ تپه مرتفعی دیده می شود که در امتداد آن یالی وجود دارد و تا زیر بخش سنگی قله بند عیش ادامه دارد. از این قسمت هست که قله نیز دیده می شود. کم کم باید منطبق بر مسیر های عریضی که وجود دارد به سمت چپ متمایل شده و خود را به بالای یال سمت چپ برسانید. در این مسیر از کنار یک استخر بزرگ نیز رد می شوید. به بالای یال یا همان تپه که رسیدید، ادامه مسیر از روی یال و به سمت شمال می باشد که مشخص است، مسیر روی یال پهن است و می توانید از روی همان یال یا در برخی بخش ها از جاده خاکی عبور کنید. در انتهای مسیر به زیر یال آخر منتهی به دیواره پایین قله می رسید. خاک این قسمت دارای اندکی شن و سنگریزه است که باید با احتیاط تا زیر دیواره گرده ای بالا بروید.
به زیر دیواره که رسیدید دو راه در پیش دارید، درون شکافی از دیواره، سیم بکسلی کار گذاشته شده است که می توانید از آن دهلیز و به کمک سیم بکسل دست به صخره شده و بالا بروید و یا از زیر دیواره به سمت شرق حرکت کرده و بعد از دقایقی در سمت چپ مسیری نمایان می شود که با فلش آبی مشخص شده است و البته عبور از زیر دیواره از آن قسمت به بعد میسر نیست. لذا با هدایت فلش های آبی باید از لابلای تخته سنگهای بزرگ و در یک مسیر مارپیچ بالا بروید، که با دست به سنگ نیز همراه است. بعد از عبور از این قسمت، روی یال شرقی-غربی قله قرار می گیرید و قله بند عیش اندکی جلوتر و در سمت چپ(غرب) قرار دارد.


■ گزارش و یا داستان صعود:
《دوستانی که می خواهند از جزئیات صعود مطلع بشوند این بخش را مطالعه کنند، وگرنه مطالعه بخش قبلی مسیر رسیدن به قله را ترسیم می کند.》

این هفته نیز، مانند هفته پیش، تصمیم داشتیم به یکی از قلل جاده چالوس صعود کنیم. از قبل قله منار را برای پیمایش انتخاب کرده بودیم. باشگاه اسپیلت نیز برنامه قله منار را داشت، پس حداقل اطمینان داشتیم که یک تیم دیگر در منطقه حضور خواهد داشت و در صورت نیاز، مشکلی برای برفکوبی نخواهیم داشت.
برای صبح ساعت ۰۵:۴۵ تقاطع جنت آباد و همت، قرار گذاشتیم. اما انگار این هفته نیز قسمت نبود.
صبح به دلیل مشکلی که برای یکی از همنوردان(خودم) پیش آمده بود، کمی، دیرتر در محل قرار حاضر شدیم و کمی دیرتر به سمت روستای مورود حرکت کردیم. بهترین حالت این بود که ساعت ۷ از روستا برنامه را آغاز کنیم. در جاده چالوس، به دلیل برودت هوا و سرمای زیر صفر که یکی از خودرو ها ۲- و دیگری ۶- را نشان می داد، زمین یخ زده بود، البته به چشم خیلی محسوس نبود. به همین دلیل یکی از ماشین ها سر یک پیچ از جاده منحرف شده و بعد از چرخشی کوتاه از پشت به کوه برخورد کرد و سپس لحظاتی بعد متوقف شد. همین برخورد باعث ترکیدن لاستیک عقب شد، خوشبختانه شانس با ما یار بود که انحراف به سمت دره نبود و کوه به نوعی شاید حافظ جان سرنشینان شد. مدتی صرف تعویض چرخ خودرو شد و زمان را بیشتر از دست دادیم. از آنجا که خودرو حادثه دیده، دیگر لاستیک زاپاس نداشت و آن موقع صبح نیز جایی باز نبود تا سریع بتوان لاستیکی تهیه کرد، صعود به قله منار عاقلانه به نظر نمی رسید و طبق یک تصمیم جمعی، برنامه صعود به قله منار را کنسل کردیم و به سمت تهران راه افتادیم تا در راه تصمیم بگیریم که برنامه دیگر را جایگزین کنیم یا کلا برنامه را کنسل کنیم.
خوشبختانه چون حادثه ناگواری پیش نیامد و دوستان نیز از لحاظ ذهنی و فکری مشکلی نداشتند، تصمیم برآن شد تا برنامه دیگری را جایگزین کنیم که هم نزدیک به غرب تهران باشد و هم مسیر صعود آن تکراری نباشد.
دو برنامه پیشنهاد شد، صعود به قله پشتو از واریش یا کند علیا، و صعود به قله بندعیش از پارک کوهسار.
از میان این دو برنامه، قله بند عیش انتخاب شد.
قله بند عیش را از مسیر دره حصارک و مسیر خط الراس سولدار-بندنوش-بندعیش صعود کرده بودیم. و این مسیری جدید بود. به سمت پارک کوهسار راه را ادامه دادیم و وارد حریم بوستان شده و خود را با ایستگاه پلیس بالای پارک کوهسار رساندیم که ادامه مسیر از آنجا به بعد با خودرو میسر نبود و راه بندی مقابل کیوسک نگهبانی قرار داشت.

لذا، خودرو ها را همانجا در پارکینگ پارک کردیم، ساعت ۰۸:۱۵ شده بود. یعنی یک ساعت و ربع دیرتر از زمان مقرر برای صعود به قله منار.
آماده گشته و ساعت ۰۸:۲۰ پیمایش خود را آغاز کردیم. از راه بند جاده آسفالت بوستان که به سمت بالا بود عبور کردیم، طبق ترکی که داشتیم باید جاده مارپیچ آسفالته را به صورت میان بر بالا می رفتیم. جلوتر که رفتیم اولین میانبر ظاهر گشت، از مسیر میان دره که پاکوبی هم درون آن هویدا بود بالا رفتیم و همانگونه دو میانبر دیگر را با شیب تندی که داشتند پشت سر گذاشتیم. کم کم داشتیم از بخش معمول بوستان خارج می شدیم. بوستان از کاج های کوتاه قد پر شده بود و کم کم از تعداد آنها کاسته می شد. در ادامه مسیر جاده خاکی نیز وجود داشت که ترک یا از آن راه و یا از یال میان جاده خاکی بود. به ساختمانی رسیدیم که در های آن بسته بود، از کنار آن عبور کردیم و خود را به یال سمت چپ رساندیم. بالای یال که رسیدیم ، اتاقک دیگری نیز نمایان شد که دو تانکر بزرگ نیز در کنار آن قرار داشت، از سمت چپ آن عبور کردیم‌ و وارد یال مقابل آن شدیم. جلوتر به جای ورود به یال از جاده خاکی سمت چپ عبور کردیم. سپس خود را به روی یال سمت راست خود رساندیم و راه را ادامه دادیم. به منطقه ای رسیدیم که مناسب خوردن صبحانه بود. در کنار جاده خاکی توقف کردیم. ساعت ۰۹:۵۰ را نشان میداد. صبحانه خود را میل کردیم و استراحتی کوتاه انجام داده و سپس ساعت ۱۰:۱۰ به پیمایش خود ادامه دادیم. جاده خاکی را پیش رفتیم و از سمت چپ از یک بریدگی وارد دامنه سمت چپ شدیم تا خود را به بالای یال برسانیم. به کنار یک استخر بزرگ رسیدیم که حصاری نیز دورش را گرفته بود. از سمت راست آن عبور کردیم و روی مسیر پهنی که ما را به بالای یال می رساند قرار گرفتیم.
بعد از عبور از این شیب بلند به بالای یال رسیدیم، آنجا نیز بخشی وجود داشت که حصاری دور آن کشیده شده بود که ظاهراً به نام قله کوهسار معروف هست. از آنجا به بعد تا یال زیر قله، مسیر پهن بود که شاید چند خورد در کنار هم می توانستند از آنجا عبور کنند.
تازه آثار برف نیز روی یال هویدا شد. مسیر با فرود و فراز هایی تا زیر یال آخر زیر قله ادامه داشت. در ادامه از کنار استخر هایی نیز عبور کردیم. برخی جاها از یال چسبیده به جاده عبور می کردیم تا به زیر یال آخر رسیدیم.
مسیر این قسمت سنگی و شنی بود که باید با احتیاط بالا می رفتیم. در جایی مناسب برای استراحتی کوتاه توقف کردیم. ساعت ۱۱:۴۰ شده بود. بعد از خوردن تنقلات و استراحتی کوتاه به راه خود ادامه دادیم‌ مسیر را به صورت مارپیچ بالا می رفتیم. به بخش صخره ای مسیر رسیدیم که فلش های آبی نیز روی آنها کشیده شده بود و راه را نشان می داد. یکی دو جا دست به سنگ کوچکی نیز داشتیم و در آخر به زیر دیواره زیبا و ممتد قله رسیدیم. ساعت ۱۲ شده بود. در مقابل در یک شیار بلند سیم بکسلی کار گذاشته شده بود. می توانستیم به کمک آن سیم و دست به سنگ شدن از آن شیار بالا رفته و خود را به زیر قله برسانیم. اما راه دیگری نیز در میان بود. ما آن راه دیگر را انتخاب کردیم. از زیر دیواره به سمت شرق راه خود را ادامه دادیم. ۱۰ دقیقه ای زیر دیواره بودیم تا به یک بخش صخره ای در سمت چپ رسیدیم که با فلش مشخص شده بود که باید از آنجا راه خود را ادامه دهیم. البته عبور از زیر دیواره از آنجا به بعد نیز ممکن به نظر نمی رسید.
باتوم ها را جمع کرده و وارد مسیر سنگی شدیم. ۳ نفر نیز جلوتر از ما وارد این مسیر شده بودند و ما پشت آنها قرار گرفتیم. این قسمت نیز با فلش های آبی مشخص شده بود. از میان سنگ ها و به صورت مارپیچ عبور می کردیم. آن سه نفر را نیز رد کردیم. و در نهایت ساعت ۱۲:۳۰ به قله بندعیش رسیدیم.
گروهی دیگر نیز در قله حضور داشتند که بعدا نامشان را فهمیدیم: گروه وکلای کوهنورد.
چند عکس یادگاری روی قله گرفتیم و بعد از استراحتی کوتاه ساعت ۱۲:۵۰ قله را به قصد فرود ترک کردیم. گروه وکلا نیز پشت سر ما به راه افتادند. بخش سنگی و صخره ای را با احتیاط و در برخی جاها با دست به سنگ و در برخی جاها نشسته پایین رفتیم و به زیر دیواره رسیدیم. زیر دیواره را نیز به سمت غرب ادامه دادیم و ساعت ۱۳:۱۵ به کنار شیار مجهز به سیم بکسل رسیدیم و آن را نیز رد کردیم و در انتهای یال زیر قله قرار گرفتیم. آن قسمت محل مناسبی برای توقف و خوردن تنقلات بود. ده دقیقه نیز صرف خوردن تنقلات شد و سر ساعت ۱۳:۲۵ از روی یال، به سمت پایین حرکت کردیم. این قسمت سنگی و شنی بود که عبور از آن بخش باید با احتیاط و کمک باتوم انجام می گرفت. نیم ساعتی عبور از همان بخش زمان برد و سپس روی ادامه یال یا خط الراس که پهن بود قرار گرفتیم. ادامه مسیر بدون مشکلی خاص طی می شد و از کنار استخری نیز عبور کردیم و ساعت ۱۴:۴۵ به قله کوهسار رسیدیم و برای صرف نهار کنار حصار روی قله توقف کردیم.

یک‌ فروند موتور سیکلت نیز با یک سرنشین بیشتر پایین بالا می رفت. بعد از صرف نهار، ساعت ۱۵:۰۵ قله کوهسار را برای ادامه فرود خود ترک کردیم. از زیر قله به سمت شرق سرازیر شدیم و کم کم چهره بوستان کوهسار نیز از دور نمایان می شد. بعد از مدتی به استخر دیگری رسیدیم که یک اتاقک گنبدی شکل نیز در کنارش وجود داشت. از سمت راست آن عبور کردیم و فرود خود را از مسیر صعود خود ادامه دادیم، در نهایت به حریم بوستان نیز وارد شده و در آخر وارد میانبر های ابتدای پارک شدیم و سرانجام در ساعت ۱۶:۲۰ به پارکینگ و کنار خودرو ها رسیدیم.

■ نکات قابل توجه:

▫️در زیر دیواره گرده ای قله، اگر تصمیم گرفتید که از شیاری که به سیم بکسل مجهز شده است، عبور کنید، در نظر داشته باشید که به طور کامل نباید تنها به سیم اتکا کنید و همواره یک دست به سنگ باشد و به چنین ابزارهایی به طور صددرصد نمی شود اطمینان کرد.

▫️ در این مسیر ها موتور های تریل نیز تردد دارند، لذا باید حواس خود را جمع کنید تا مشکلی اتفاق نیافتد‌‌.

■ توصیه های کلی:
در کوهپیمایی این توصیه‌ها را سرلوحه کار خود قرار دهید:
♧ در کوه‌پیمایی حتما از باتوم جفت استفاده کنید.
♧ از کوهپیمایی انفرادی پرهیز کنید مگر در مسیرهای عمومی و پرتردد.
♧ حتما مایعات کافی همراه داشته باشید.
♧ همیشه از کرم ضدآفتاب استفاده کنید.
♧ به خانواده یا دوستان خود اطلاع دهید که چه برنامه ای را اجرا می کنید.
♧ در فصول پر بارش حتما پانچو همراه داشته باشید.
♧ در رعد و برق هرگز اقدام به اجرای برنامه کوهپیمایی نکنید.
♧ همیشه لباس اضافه همراه داشته باشید.
♧ هرگز با لباس و بدن خیس کوهپیمایی نکنید.
♧ ترجیحا از پاکوب های اصلی خارج نشوید.
♧ حتما در تابستان ساعت ۱۴، در بهار و پاییز ساعت ۱۳ و در زمستان ساعت ۱۲ مسیر برگشت را در پیش بگیرید.
♧ در صورت حضور در منطقه کوهپیمایی، حریم شخصی منازل روستاییان و مردم محلی آن منطقه را محترم بشمارید.
♧ در طبیعت به جز رد پا اثر دیگری باقی نگذارید.
شماره تماس 1504 را به یاد داشته باشیم و در صورت مشاهده هر گونه تخریب و بروز مشکل در منابع طبیعی، ماموران یگان حفاظت طبیعی را مطلع کنیم.
♧ اگر مبتلا به بیماری خاصی هستید، لطفا قبل از اقدام به کوهپیمایی، با پزشک متخصص مشورت کنید و از بی‌خطر بودن اجرای برنامه کوهپیمایی مطمئن شوید.


■ امکانات مربوط به مسیر پیمایش:
در این مسیر امکانات خاصی وجود ندارد، در کنار یکی از استخر های سر راه، یک سازه کوچک با سقفی گنبدی شکل وجود داشت که در هم نداشت، اما شاید در زمستان و در صورت وجود کولاک در آن منطقه، بتوان از آن به عنوان جان‌پناه موقت استفاده کرد. گرچه تعداد زیادی در آن جای نمیگیرند.

■ پوشاک و تجهیزات مورد نیاز و مناسب با برنامه در این زمان از سال:
در سایت های هواشناسی هوای پایداری پیش بینی شده بود، با این حال در زمستان جایز است که پیش بینی تغییرات ناگهانی جوی را بکنیم و تجهیزات پایه یک برنامه زمستانه را در کوله خود همراه داشته باشیم.
کاپشن گورتکس، گتر زمستانه و ... از این موارد است.

در کلاس های کارآموزی کوهپیمایی فدراسیون کوهنوردی، مدرسین دوره، سه چیز را به عنوان مهمترین تجهیزات یک کوهنورد در هر برنامه اعلام می کنند:
۱- کوله پشتی مناسب برنامه در فصل و ماه اجرای برنامه
۲- کفش مناسب برنامه نسبت به شرایط برنامه
۳- عینک مناسب کوهپیمایی در زمان انجام پیمایش

با این توضیحات، همراه داشتن تجهیزات زیر به اضافه موارد اشاره شده لازم و ضروری است:
- کیف کمک های اولیه
- کیت بقا
- طناب انفرادی
- هد لمپ با باتری اضافه (حتما صحت عملکرد هد لمپ و باتری ها در منزل قبل از شروع برنامه آزمایش شود)
- باتوم جفت
- دستکش بیس‌ و دستکش مناسب فصل
- بادگیر مناسب فصل زمستان
- اسکارف ( چند عدد )
- کلاه لبه دار و یا کلاه سه تکه
- کرم ضد آفتاب
-‌ آب آشامیدنی حداقل به میزان ۲ لیتر

■ شرایط جوی قله از روی سایت های هواشناسی:
حداقل دما: °۲
حداکثر دما:°۱۵
سرعت باد: ۱ تا ۱۰ کیلومتر بر ساعت
¤ آب و هوای فعلی محله کن از روی سایت meteoblue.com :
https://www.meteoblue.com/en/weather/week/ma%e1%b8%a9alleh-ye-kan_iran_128901

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت  windy.com :
https://www.windy.com/35.837/51.296?35.830,51.296,14

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت meteoblue.com :
https://www.meteoblue.com/en/weather/week/k%c5%abh-e-band-e-%e2%80%98eysh_iran_404339

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت هواکوه havakouh.com :
https://havakouh.com/bande-eysh/2760

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت viewweather.com :
https://www.viewweather.com/lat_35.83556-lon_51.29641.html

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت yr.no :
https://www.yr.no/en/forecast/daily-table/2-404339/Iran/Tehran/K%C5%ABh-e%20Band-e%20%E2%80%98Eysh

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت  weawow.com :
https://weawow.com/c10255380

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت meteologix.com :
https://meteologix.com/ir/weather/404339-kh-e-band-e-eysh


■ حوادث رخ داده در منطقه در گذشته:

▫️حادثه همواره برای کسانی که نمی‌شناسیم رخ نمی دهد، برخی اوقات طرف مخاطب اخبار حوادث کسانی است که یا از دوستانمان هستند یا ما دورادور آنها را می شناسیم.
یکی از کوهنوردان قدرتمند و خوب کشورمان آقای مهران حیدرخانی است، نمیدانم، شاید باید بگویم، بود.

مهران حیدرخانی در روز جمعه ۲۱ اسفند ۱۳۹۴  به همراه آقای علی موتابیان با دوچرخه هنگام بازگشت از قله بندعیش، به طور غیر مترقبه دچار حادثه شده و بیهوش می شوند و به کما می روند. با توجه به توضیحات آقای موتابیان و نقطه نظر برادر گرامی ایشان ظاهرا نه سرعت زیادی داشتند و نه شیب و پرتگاه عجیبی وجود داشته است.
با تلاش فراوان آقای موتابیان و همکاری چند شهروند محترم موفق می شوند ایشان را چند ساعت بعد به بیمارستان پیامبر رسانیده و تحت درمان قرار دهند. هزینه های سرسام آوری صرف درمان آقای حیدرخانی می شود، اما متاسفانه ایشان سلامتی کامل خود را به طور کامل به دست نمی آورند. یعنی تا به امروز که نزدیک نه سال از این واقعه گذشته است که بهبودی کامل حاصل نشده است. شاید در آینده پیشرفت علم پزشکی بتواند زندگی معمولی را به این کوهنورد قدرتمند سابق برگرداند.
گزارش های برنامه های کوهنوردی ایشان در وبلاگ زیر هنوز مورد استفاده خیلی از کوهنوردان قرار می گیرد.
🌐 https://chekadiran.blogfa.com

▫️ در ساعت ١٧:٣٠ عصر روز دوازدهم مرداد سال ۱۴۰۳ در پی تماس با سامانه ۱۲۵ سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران خبری مبنی بر سقوط فردی از ارتفاع ۵ متری به عمق دره و مصدومیت یک کوهنورد اطلاع داده می شود که در پی آن ستاد فرماندهی، عوامل گروه امداد و نجات ١٩ به محل حادثه در ارتفاعات بند عیش، بالاتر از کوه‌های حصارک اعزام می گردد.
بنابر گزارش اعلامی مردی حدودا ٣٦ ساله به همراه یک فرد دیگر به ارتفاعات بندعیش صعود کرده بودند که در هنگام بازگشت دچار حادثه شده و از ارتفاع حدود پنج متری سقوط کرده و از ناحیه پای چپ دچار شکستگی و درد شدید می شود. در این شرایط نیروهای عملیاتی آتش‌نشانی بعد از حدود چهار ساعت عبور از مسیر صعب العبور و رودخانه خود را به مصدوم رسانیده و بعد از انتقال فرد روی برانکارد و فیکس کردن وی، فرد را به سطح زمین منتقل می کنند.
این عملیات بیش از هشت ساعت به طول می انجامد و بعد از انتقال فرد از مسیر صعب العبور و تحویلش به عوامل اورژانس به پایان می رسد.

▫️روز ۱۴ خرداد ماه ۱۳۹۷، دو مرد حدودا ۲۴ ساله با موتورسیکلت، خود را به ارتفاعات قله ۲۸۰۰ هزار متری در منطقه کوهسار تهران رسانده و مشغول صخره نوردی می شوند که ناگهان یکی از آنها در دره سقوط کرده و فرد دیگر در وضعیت بسیار خطرناک و نامتعادلی در ارتفاعات گرفتار می شود. آتش نشانان با تجهیزات مخصوص مرد جوان را از وضعیت نامتعادل خارج کرده و پس از روشن شدن هوا عملیات جستجوی پیکر جوان سقوط کرده در دره را آغاز می کنند.
یکی از آن دو جوان پس از سقوط به عمق دره‌ای در ارتفاعات کوهسار تهران جان می بازد. عملیات بالا آوردن جسد این فرد در ارتفاعات کوهسار از همان شب آغاز شده بود و ظهر فردا به پایان می رسد.

حادثه همواره در کمین است، قبل و بعد از شروع کوهنوردی، رعایت موارد ایمنی را سرلوحه کل برنامه خود قرار دهید.

■ نزدیکترین مراکز هلال احمر به منطقه:

تلفن هلال احمر : ۱۱۲

▫️پایگاه امداد و نجات منطقه ۵
تهران، بزرگراه شهید همت، کوهسار، خیابان سردار (محله‌ی کن)

کانال های رسمی جمعیت هلال احمر:

توییتر:
https://twitter.com/iranian_rcs

اینستاگرام :
www.instagram.com/iranian_rcs  

پیام رسان بله :
ble.ir/iranian_ircs

سايت:
http://rcs.ir

تلگرام:
https://t.me/Iranian_IRCS


■ افراد شرکت کننده:
۱- بهرام حسینعلی
۲- سنی صحافی
۳- رضا جوادزاده
۴- مریم سرشتی
۵- علی عباسی
۶- شادی واحدی
۷- بابک شعار قدیم


■عبارات کلیدی:
#کوهنوردی
#کوهپیمایی
#کوه_پیمایی
#طبیعت_گردی
#طبیعتگردی
#طبیعت_گردی_بی_رد_پا
#گزارش_صعود
#گزارش_برنامه
#گزارش_کوهپیمایی
#سیمرغ
#البرز
#البرز_مرکزی
#قله
#چکاد
#حیات_وحش
#محیط_زیست
#صعود
#پیمایش
#بندعیش
#بند_عیش
#دره_حصارک
#دره_دوچناران
#بند_نوش
#کیگا
#امام_زاده_داود
#سولدار
#کوهسار
#شهران
#پارک_کوهسار



نگارنده گزارش: بابک شعار قدیم

‌‌╭┅───────────────┅╮
   ⛰ @hamnavardanpaytakht
╰┅───────────────┅╯