پیمایش از روستای تالون تا قله سرلت و فرود از روستای رندان، جمعه ۱۴۰۱/۰۱/۱۲

گزارش پیمایش از تالون تا قله سرلت و فرود از رندان:
جمعه ۱۴۰۱/۰۱/۱۲

■ مشخصات قله و مسیر پیمایش:
استان محل برنامه: تهران
شهر محل برنامه: تهران
بخش محل برنامه: کن
دهستان محل برنامه: سولقان
روستای محل شروع برنامه: تالون
روستای محل اتمام برنامه: رندان(رندون)
ارتفاع تقریبی قله: ۳۲۱۰ متر
ارتفاع تقریبی مبدا صعود: ۲۳۰۰ متر
ارتفاع تقریبی مقصد فرود : ۲۰۰۰ متر
ارتفاع تقریبی صعود شده: ۹۷۰ متر
ارتفاع تقریبی فرود آمده: ۱۲۶۰ متر
کل مسافت تقریبی پیموده شده(رفت و برگشت): ۱۵/۵ کیلومتر
فاصله تقریبی از مبدا صعود تا قله سرلت: ۷ کیلومتر
فاصله تقریبی از قله سرلت تا نقطه پایان : ۸.۵ کیلومتر
مدت زمان صعود: ۶:۲۰ ساعت
مدت زمان فرود: ۶ ساعت
مدت زمان تقریبی برنامه: ۱۳ ساعت
مدت زمان تقریبی پیمایش: ۸ ساعت
درجه سختی: ۶ از ۱۰
مناسب برای: کوهنوردان

■ زمانهای ثبت شده در برنامه:
ساعت ۵:۴۵ = قرار در میدان صنعت
ساعت ۶:۲۷ = حرکت از میدان صنعت
ساعت ۷:۴۵ = رسیدن به مبدا صعود
ساعت ۸ = شروع برنامه
ساعت ۹:۲۰ = توقف برای صبحانه
ساعت ۹:۵۰ = شروع دوباره پیمایش
ساعت ۱۴:۲۰ = رسیدن به قله
ساعت ۱۵ = ترک قله
ساعت ۱۶:۴۵ = توقف برای استراحت
ساعت ۱۸:۱۵ = توقف برای استراحت
ساعت ۲۱ = رسیدن کنار مینی بوس

■ نامگذاری قله:
این قله در نقشه هایی مانند OpenStreetMaps به نام اوچال(Owchal) نیز نامگذاری شده است که بر روی خط الراس توچال و مابین قله های لوارک و تالون قرار دارد

■ مسیر های دسترسی و صعود:
اصلی ترین مسیر دسترسی به قله سرلت از روستای رندان و دره زرد(دره رندان) و نیز روستای تالون و دره لشگرک (دره تالون) است.
این قله از شهرستانک نیز صعود می شود.
همچنین این قله از طریق خط الراس توچال امتداد شرق به غرب بعد از قلل شاهنشین، سی و سه چم،‌ بازارک، نودشتک و لوارک نیز قابل صعود است.

■ لوکیشن شروع پیمایش:

https://maps.app.goo.gl/27DwZE2xSqDX6Mnk9

■ چشمه های موجود در مسیر:
در درون دره تالون یک چشمه وجود داشت که آب کم رمقی از آن جاری بود که بهتر است روی آن هیچ حسابی نکرد.

■ در مسیر تا رسیدن به قله چه می بینیم؟:
این مسیر، یکی از مسیر های بسیار زیبایی است که اکثر مسیر از کنار رودخانه می گذرد و در طول مسیر آبشار های کوچک و بزرگ زیبایی قرار دارد که جلوه بهشتی به مسیر می بخشد. در نزدیکی های مسیر به روستا درختان زیادی در کنار رودخانه وجود دارد که زیبایی مسیر را دو چندان می کند.
در طول مسیر برگشت چند سنگچین وجود داشت که به نظر می رسد چوپان های منطقه ساخته باشند که نشانه خوبی برای مسیر بود.

■ عارضه های مسیر و سختی های پیش رو:
در طول مسیر پیمایش برای گذر از ابشار تالون از سمت راست آبشار دست به سنگ شدیم که باید با دقت از آن بخش عبور کرد تا به بالای آبشار رسید.
در زمان رفت و برگشت باید چند بار از رودخانه عبور کرد که چند بار از این گذر ها با چالش همراه است که باید از روی تخته سنگها پرید و یا از روی الواری که در روی رودخانه قرار دارد با دقت و تمرکز عبور کرد. و در موردی نیز از داخل رودخانه عبور کرد که در این بخش ارتفاع آب کم است و فشار آب زیادی وجود ندارد.

■ قله های اطراف:
از نزدیک ترین قله ها به قله سرلت قله لوارک و تالون است که می توان در یک برنامه به یکی از آنها نیز صعود کرد.
اما در فواصل دور قله هایی زیادی مشاهده می شوند مانند:
- کهار
- ناز
- سه چال
- کلون بستک
- محمود چال
- خرسنگ
- کرچان
- هفت خوان
- رندان
- نودشتک
- سی و سه چم
- پلنگچال
- سیاه سنگ


■ گزارش صعود:
قرار گروه ساعت ۵:۴۵ صبح، میدان صنعت(شهرک غرب) بود. متاسفانه به دلیل دیرکرد برخی از همنوردان، ساعت ۶:۳۰ با مینی بوس به سمت مبدا صعود یعنی روستای تالون حرکت کردیم. برای رسیدن به این روستا باید از طریق اتوبان همت وارد خیابان کوهسار شده و سپس وارد جاده امام زاده داوود شده و بعد از گذر از سولقان و رندان به روستای تالون رسید.(دوستانی که قصد خرید نان دارند می تواند از نانوایی ابتدای خیابان کوهسار یا روستای سولقان اقدام به خرید نان بربری کنند.) بعد از گذر از مسیر پر پیچ و خم جاده، حدود ساعت ۷:۴۵ به مبدا صعود در روستای تالون رسیدیم. هوا خنک بود. بعد از مراسم معارفه کوتاه و انجام چند حرکت‌ کششی حدود ساعت ۸ شروع به پیمایش کردیم. برای رسیدن به دره لشگرگ باید خود را به آبشار تالون می رساندیم. ابتدای مسیر جاده ای عریض بود که به سمت آبشار امتداد داشت. بعد از حدود ۲۰ دقیقه به کنار آبشار رسیدیم. بعد از گرفتن چند عکس یادگاری از رودخانه پایین دست آبشار عبور کرده و از سمت راست آبشار دست به سنگ شده و خود را به بالای آبشار و ابتدای دره لشگرک رساندیم. ظاهرا از سمت‌ چپ آبشار نیز پاکوبی برای رسیدن به آبشار وجود دارد.

بالای آبشار بسیار زیبا بود. با اینکه هنوز برگ های درختان در نیامده بود، با این حال زیبایی مسیر خودنمایی می کرد. دره بالای آبشار را از کنار رودخانه ادامه دادیم. در بخش هایی از مسیر از رودخانه عبور کرده و مسیر پاکوب را ادامه دادیم. و حدود ساعت ۹:۲۰ در کنار چشمه ای کم رمق برای صرف صبحانه توقف کردیم.
بعد از صرف صبحانه‌ حدود ساعت ۹:۵۰ به پیمایش خود از پاکوب سمت راست رودخانه‌ ادامه دادیم.

در طول مسیر بهمن های زیادی مشاهده می شد که مربوط به فصل زمستان و حاصل بارش های ماه های انتهایی سال بود، بنابراین پیمایش این مسیر در زمستان با خطر سقوط بهمن همراه هست و به هیچ وجه توصیه نمی شود. همچنین به واسطه وجود بهمن هایی که بر روی بستر رودخانه جا خوش کرده بودند، تونل های برفی زیادی وجود داشت که زیبایی منحصر به فردی داشتند.
کوهپیمایی در کنار رودخانه لذت غیر قابل وصفی دارد که در این برنامه نصیب ما شده بود.
از حدود ساعت ۱۱ به بعد کم کم مسیر پیمایش برفی شد و گام برداری را سخت می کرد.

در ابتدای مسیر برفی، برف تا مچ پا بود و مشکل خاصی ایجاد نمی کرد، اما به مرور که ارتفاع می گرفتیم حجم برف تا به زانو افزایش پیدا کرد که مجبور به برف کوبی شدیم. حدود ساعت ۱۲ به بالای دره رسیدیم که منطقه وسیع تختی پر از برف بود، در سمت چپ ما قله تالون قرار داشت که یک تیم چند ده نفره در مسیر این قله مشاهده می شد. برای دقایقی در آن مکان توقف کردیم و بعد از گرفتن چند عکس از طبیعت برفی زیبای اطراف به پیمایش خود ادامه دادیم. ما باید از سمت مقابل کمی متمایل به سمت راست حرکت می کردیم و سپس خود را به خط الراس منتهی به قله می رساندیم. بخشی از مسیر را تراورس کرده و سپس شیب تند پر برف زیر خط الراس را به سمت خط الراس بالا رفته و به روی خط الراس رسیدیم. باید خط الراس را به سمت چپ ادامه می دادیم. دور نمای مسیر نشانگر وجود نقاب های برفی فراوان در یک سمت و شیب تند منتهی به خط الراس در طرف دیگر بود. لذا باید با دقت روی خط الراس ادامه مسیر می دادیم. برای دقایقی روی ابتدای خط الراس استراحت کرده و برخی از همنوردان گتر پوشیده و بعد از نوشیدن جرعه ای آب به پیمایش ادامه دادیم. حجم بالای برف بر روی خط الراس که در بخش هایی از مسیر به یک متر نیز می رسید، عبور را دشوار کرده بود. تمام تلاشمان این بود که از روی پاکوب برفکوبی شده نفر جلویی حرکت کنیم تا کمتر انرژی مصرف کرده و با چالش کمتری به مسیر خود ادامه دهیم. اما در برخی از بخش ها تا کمر در برف فرو می رفتیم و باید زمانی برای خارج شدن از درون برف صرف می شد که باعث سخت تر شدن پیمایش می شد. نزدیکی های قله حجم برف کمتر شد و پیمایش راحت تر انجام می شد، حدود ساعت ۱۴:۲۰ به قله سرلت رسیدیم.
از آنجا که دیر بود و زمان نداشتیم، اول تصمیم داشتیم بدون اینکه استراحت کرده باشیم قله را ترک کنیم، ولی چون برف کوبی انرژی زیادی از بچه ها گرفته بود، بر آن شدیم تا روی قله استراحت کرده و نهار میل کنیم. بعد از استراحت و صرف نهار و گرفتن عکس یادگاری، ساعت ۱۵ قله را به سمت دره کناری یا همان دره زرد یا دره منتهی به روستای رندان ترک کردیم.
ابتدای مسیر برگشت شیب تندتری داشت که در برخی قسمت ها شبیه شن اسکی بود که سریعتر می شد ارتفاع کم کرد. از آنجا که زمان کمی تا غروب آفتاب داشتیم، قرار شد تا آنجا که امکان داشت استراحت کمتری در طول مسیر برگشت داشته باشیم. به فرود خود ادامه دادیم و حدود ساعت ۱۶:۴۵ برای استراحت کوتاهی توقف کردیم. از این قسمت به بعد کم کم برف ها در حال آب شدن بود و باعث جاری شدن آب در مسیر می شد. بعد از حدود ۵ دقیقه استراحت به فرود خود ادامه دادیم.
دره مسیر برگشت به نحوی بود که آفتاب بیشتری به بستر مسیر می تابید، لذا میزان برف این بخش از میزان برف مسیر صعود کمتر بود و خبری از برف کوبی نبود. اما در بخشی از مسیر پاکوب ها زیر برف مدفون شده بودند لذا مجبور بودیم به طور مقطعی از روی رودخانه عبور کنیم تا بتوانیم به مسیر خود ادامه دهیم.
در طول مسیر برگشت نیز آبشار های زیبای زیادی وجود داشت که از فواصل دور یا نزدیک از کنارشان عبور می کردیم.
در بخش هایی از مسیر برگشت نیز مجبور بودیم از بستر صخره ای عبور کنیم که پیمایش را کند تر می کرد.
مسیر برگشت نیز پر از تونل های برفی بود. بعد از حدود تقریبا یک ساعت و نیم پیمایش، حدود ساعت ۱۸:۱۵ برای استراحت کوتاهی دیگر توقف کردیم. بعد از حدود ۱۰ دقیقه استراحت به مسیر خود ادامه دادیم و در بخشی از مسیر به سمت راست رودخانه گذر کرده و اکثر ادامه مسیر را از سمت راست با ارتفاعی بالاتر از رودخانه ادامه دادیم و حدود ساعت ۱۹:۱۵ به کنار باغ هایی رسیدیم که در بستر بالای رودخانه ایجاد شده بودند و پیاده راهی هم در مسیر پاکوب ساخته شده بود که نشان می داد کم کم به روستا نزدیک می شویم.

کم کم داشتیم به زمان تاریکی هوا نزدیک می شدیم. هدلمپ های خود را آماده کردیم تا به وقت لازم، در ادامه فرود و در زمان مقتضی بلادرنگ بدون توقف روشنشان کنیم. بعد از نیم ساعت دیگر و حدود ساعت ۷:۴۵ کنار آبشار رندان رسیدیم، و هوا دیگر تاریک شده بود. بعد از آبشار هدلمپ های خود را روشن کردیم. در ادامه یک بار مجبور شدیم از درون رودخانه عبور کرده و یک بار نیز تک تک از روی الوارهایی که روی رودخانه قرار داده بودند عبور کنیم.
حدود ساعت ۸:۴۵ به روستای رندان رسیدیم. به سمت ورودی روستا ادامه مسیر دادیم و حدود ساعت ۹ به کنار مینی بوس رسیدیم.

■ نکات قابل توجه:
ممکن است پیمایش یک قله بر اساس میزان اختلاف ارتفاعی که باید صعود کرد، در فصول گرم سال سبک باشد، اما در فصل زمستان کوهستان (فصولی که کوهستان پر برف است) همان برنامه ممکن است یک برنامه سنگین و پر چالشی باشد. لذا جانب احتیاط را نباید رها کرد و باید با آمادگی جسمانی و تجهیزات کامل در برنامه ها شرکت کرد.

هر برنامه مختصات خود را دارد و هیچ برنامه ای را نمی توان ساده انگاشت. در هر برنامه ممکن است به هر دلیلی، مدت زمان برنامه به طول بیانجامد و بخشی از فرود در تاریکی انجام شود، لذا حتما و حتما هد لمپ اولین ابزاری باشد که در کوله خود قرار می دهید.

بهتر است در هر برنامه حداقل دو نفر تِرَک مسیر یکسانی را داشته باشید، که به هر دلیلی مجبور شدید تیم را به دو قسمت تقسیم کنید، هر دو گروه بتوانند از روی ترک، در مسیر درست حرکت کرده و بدون مشکل به مقصد برسند.

سعی کنید برنامه های خود را حتی در تابستان، اول وقت، کمی قبل از طلوع آفتاب شروع کنید، که اگر به هر دلیلی مدت زمانه برنامه به درازا کشید، برنامه قبل از تاریکی هوا پایان گیرد، یا حداقل مدت زمان کمتری را در تاریکی پیمایش کنید.

■ دلایل طولانی شدن برنامه:
این برنامه در شرایط نرمال، بین ۸ تا ۹ ساعت زمان نیاز دارد.
اشاره ای کوتاه به دلایل طولانی شدن این برنامه خواهیم داشت:
۱- حجم زیاد برف در بالادست، بسیار بیشتر از میزان مورد انتظار و نیاز به برفکوبی در زمان صعود.
۲- مدفون شدن پاکوب های اصلی و اجبار در تغییر مسیر و عبور از رودخانه برای ادامه پیمایش
۳- احساس ناراحتی یکی از همنوردان در ناحیه ای از پا و کند شدن سرعت پیمایش در زمان اواخر صعود و کل زمان فرود.

■ پوشاک و تجهیزات مورد نیاز و مناسب با برنامه در این زمان از سال:
از آنجا که فروردین در ارتفاعات حال و هوای زمستان دارد و در طول مسیر نیز در برخی از بخش های نزدیک به قله ارتفاع برف به یک متر نیز می رسید و برخی از بخش های مسیر نیز برف سفت داشت، لذا همراه داشتن تجهیزات زمستانه با تاکید بر موارد زیر الزامی است:
- هد لمپ با باتری اضافه (حتما صحت عملکرد هد لمپ و باتری ها در منزل قبل از شروع برنامه آزمایش شود)
- باتوم جفت با گل برف
- کلنگ کوهنوردی
- عینک مناسب کوهپیمایی
- دستکش مناسب ضد آب
- کاپشن گورتکس
- اسکارف
- کلاه لبه دار
- کرم ضد آفتاب

■ شرایط جوی:
حداقل دما: -۳
حداکثر دما: +۳
سرعت باد: ۵ - ۱۰ کیلومتر بر ساعت

■ افراد شرکت کننده:
۱- محمد جواد ظفری(مربی و سرپرست)
۲- پگاه خنیوه
۳- ستاره حاجی زاده
۴- علی شمس
۵- مهرنوش عاقلی فر
۶- شادی واحدی
۷- بابک شعار قدیم
۸- ثمر نظری
۹- محمد رضا الماسی
۱۰- هادی هوشنگ پور

باشگاه اجرا کننده: باشگاه کوهنوردی آلابرز

■عبارات کلیدی:
#گزارش_صعود
#گزارش_برنامه
#گزارش_کوهپیمایی
#آلابرز
#تالون
#رندان
#رندون
#سرلت
#اوچال
#آبشار
#دره_لشگرک
#دره_زرد
#گردنه_سرلت
#خط_الراس_توچال
#شهرستانک

نگارنده گزارش: بابک شعار قدیم