قله رندان از روستای رندان، جمعه ۱۴۰۲/۰۱/۱۸

گزارش پیمایش از روستای رندان تا قله رندان:
جمعه ۱۴۰۲/۰۱/۱۸

■ مشخصات قله و مسیر پیمایش:
استان محل برنامه: تهران
شهرستان محل برنامه: تهران
دهستان محل برنامه: سولقان
روستای محل برنامه: رندان
رشته کوه مادر: البرز مرکزی
فاصله مبدا صعود تا تهران: ۳۰ کیلومتر
عرض جغرافیایی قله(Latitude):35.919
طول جغرافیایی قله(Longitude):51.288
ارتفاع تقریبی قله: ۳۰۲۰
ارتفاع ثبت شده روی تابلو: ۳۰۵۰ متر (تابلو های سابق)
ارتفاع تقریبی مبدا صعود: ۲۰۰۰ متر
ارتفاع تقریبی پیمایش شده: ۱۰۸۰ متر
کل مسافت تقریبی پیموده شده(رفت و برگشت):  ۱۲/۲۰ کیلومتر
مدت زمان صعود: ۰۳:۳۵ ساعت
مدت زمان فرود: ۰۳:۰۰ ساعت
مدت زمان تقریبی برنامه: ۰۷:۰۰ ساعت
مدت زمان تقریبی پیمایش: ۰۴:۴۰ ساعت
درجه سختی در زمان اجرای برنامه: ۴ از ۱۰
مناسب برای:
کوهنوردان و طبیعتگردان باتجربه

■ زمانهای ثبت شده در برنامه:
قرار در میدان شهران: ۰۵:۳۰
حرکت از میدان شهران به سمت جاده امام زاده داود: ۰۵:۴۰
رسیدن به روستای رندان : ۰۶:۲۵
شروع برنامه : ۰۶:۳۰
رسیدن به آبشار رندان : ۰۷:۲۰
توقف برای نوشیدن آب و زدن کرم ضد آفتاب : ۰۷:۳۰
توقف برای صرف صبحانه و استراحت : ۰۸:۴۵
ادامه حرکت: ۰۹:۱۰
رسیدن به قله : ۱۰:۰۵
ترک قله : ۱۰:۳۰
توقف برای استراحت : ۱۱:۳۰
ادامه حرکت : ۱۱:۵۰
رسیدن به آبشار : ۱۲:۳۰
ترک آبشار رندان : ۱۲:۳۵
پایان برنامه : ۱۳:۳۰

■ توضیحات اولیه:
قله رندان یکی از قلل البرز مرکزی است که در شمال روستای رندان قرار دارد. این قله از یک سمت نیز در شمال شرقی روستای تالون قرار دارد.
روستای رندان یکی از مناطق خوش آب و هوای دهستان سولقان است که مملو از باغات میوه است که در کنار رودخانه پر آب دره زرد قرار دارد. این رود خانه پر آب که در مسیر خود آبشارهای متعددی را تشکیل داده است، شریان حیاتی این منطقه است.
به دلیل نزدیکی اولین آبشار این منطقه که به نام آبشار رندان شناخته می شود، گروه های زیادی برای بازدید از این آبشار قدم به این روستا می گذارند.
مسیر رسیدن به اولین آبشار منطقه هموار بوده و تنها باید دو بار از عرض رودخانه عبور کرد که برای اینکار نیز همواره، تنه درختی، الوار و یا قطعه تیرآهنی برای عبور از روی رودخانه وجود دارد.
کوهنوردان نیز برای صعود به قللی مانند قله های رندان، سرلت و لوارک از این روستا پیمایش خود را آغاز می کنند.
دره زرد که رودخانه پر آبی نیز در آن جریان دارد، در نهایت در ارتفاعات به گردنه سرلت می رسد و دره زیبایی است.

دلایل نامگذاری قله:
نام‌ قله از روستای رندان گرفته شده است.
طبق نوشته سایت عالی گرد آبشار رندان را آبشار دره حیدر نیز می گویند.

♡ مطلبی از وبسایت عالی گرد:
《رندان را با نام های دیگر از جمله رِندون، رَندون و رَمِدون یا رَمِدان می شناسند.

ایران شناسان معتقدند که این منطقه در گذشته روستا نبوده بلکه یکی از مناطقی بوده که روستائیان شهرری، تهران قدیم و روستاهای اطراف، رَمه ها و گله های خود را برای چَرا به آنجا می بردند و در واقع منظور از رَمدون همان رمه دان می باشد که برای راحتی در تلفظ حرف «مـ» به حرف «نـ» تغییر پیدا کرده است و به طور عامیانه به این روستا «رندون» می گویند.

این منطقه به مرور زمان شکل روستا به خود گرفته؛ به همین دلیل تا چند سال پیش نیز شغل اصلی مردم روستای رندان، گله داری یا همان رمه داری بوده است؛ اما در حال حاضر اکثر آنان باغدار هستند. نکته بسیار جالب این است که مردم روستای رندان که جزئی از پایتخت محسوب می شوند، هنوز به زبان «تاتی» صحبت می کنند. تاتی یکی از زبان های ایرانی است که در شمال غرب کشور مرسوم می باشد.》

■ مسیر های دسترسی و صعود:
دو مسیر اصلی صعود برای رسیدن به این قله وجود دارد.
۱- اولی از روستای رندان است که هم مستقیم از روی یال و هم از طریق دره زرد و در نهایت با قرار گرفتن بر روی یال به قله رندان می رسد.
۲- مسیر معمول بعدی از روستای تالون است که بعد از آبشار تالون باید وارد دره بالای ابشار شده و سپس به قله رندان رسید. از روستای تالون به قله تالون و سرلت نیز صعود می کنند.

■ بهترین زمان صعود:
این قله نیز در اکثر فصول سال قابل صعود است، اما شاید بهترین زمان صعود، فصل بهار و زمان پر آبی رودخانه و زیبایی غیر قابل وصف آبشار های منطقه باشد. در فصل بهار در اردیبهشت ماه، باغ های میوه مملو از شکوفه های آرمیده بر روی شاخه هاست که زیبایی مسیر را دوچندان می کند.
در پاییز نیز خزان طبیعت رنگ و شکل زیبایی به منطقه می بخشد.

■ لوکیشن شروع پیمایش:

گیت ورودی روستا که امکان گذر از آن با خودرو برای افراد غیر بومی ممنوع است:

https://maps.app.goo.gl/eNdS4TdBwCKExHvi6


■ چشمه های موجود در مسیر:
در طول مسیر لوله آبی وجود داشت که آبی از آن خارج می شد که به نظر قابل شرب بود. این لوله در اواخر مسیر برگشت قرار داشت.

■ در مسیر تا رسیدن به قله چه می بینیم؟:
در طول مسیر از کنار باغ های میوه عبور می کنیم. در مسیر رفت از کنار آبشار اول یا همان آبشار اصلی رندان رد می شویم. رودخانه پر آب نیز در بخشی از  مسیر جاریست.
در طول دره که در زمان برگشت از کنار آن عبور می کردیم، چند آبشار کوچک و بزرگ وجود دارد که زیبایی خاص خود را دارند.

□ پوشش گیاهی مشاهده شده:
درختان و باغات میده
ریواس

□ پوشش گیاهی کلی روستا:
درختان گیلاس، آلبالو، سیب، هلو، گردو و خرمالو
درختان چنار و زبان گنجشک
گیاهانی مانند گل ختمی، چای کوهی، ترشک، ریواس، گل گاو زبان، آویشن و بنفشه

■ عارضه های مسیر و سختی های پیش رو:
این مسیر عارضه سخت گذر خاصی ندارد، تنها شیب مسیر انتخابی ما کمی پیمایش را کند می کند.

■ قله های اطراف:
در سمت غرب قله رندان، قله تالون قرار دارد که معمولا از روستای تالون صعود می شود.
در شمال غرب نیز قله سرلت وجود دارد که با ادامه دادن همین خط الراس می توان به این قله رسید و در برگشت نیز از طریق گردنه سرلت وارد دره زیبای زرد شده و به روستای رندان رسید.
از قله سرلت نیز می توان به قله لوارک رسید و در ادامه نیز به قلل نودشتک، بازارک و سی و سه چم  صعود کرده و بعد از گذر از قله شاه نشین به قله توچال رسید.

■ شرح مسیر رسیدن به قله:
برای صعود به قله باید ابتدا خود را به آبشار رندان برسانید و سپاس از سمت چپ آبشار مسیر را ادامه داده و بعد از عبور از چند بخش مارپیج و عبور از کنار و میان چند باغ میوه قبل از رسیدن به درون دره از سمت چپ از یک پاکوب پرشیب شنی بالا رفته و آرام آرام در مسیر پر شیب ارتفاع گرفته و با عبور از فراز های مربوط به مسیر کم کم به سمت خط الراس منتهی به قله  رفته و بر روی خط الراس قرار گرفت و همان مسیر را از روی خط الراس ادامه داده و به قله رسید.
برای برگشت نیز یا از همین مسیر برگشت و یا از پایین تر از قله از یکی از بخش های منتهی به دره که در ترک مسیر نیز یکی از آنها انتخاب شده است از خط الراس فرود آمده و از درون دره از سمت راست رودخانه با کمی فاصله از پاکوب مسیر ادامه راه داده و سپس کم کم به سمت‌باغ راه مشخص مسیر ارتفاع کم کرده و از همان راه به آبشار رندان رسیده و در نهایت به مبدا صعود رسید.

■ گزارش صعود:
《دوستانی که می خواهند از جزئیات صعود مطلع بشوند این بخش را مطالعه کنند، وگرنه مطالعه بخش قبلی مسیر رسیدن به قله را ترسیم می کند.》

قرار خود را حدود ساعت ۰۵:۳۰ در میدان اول شهران گذاشتیم. به دلیل عدم جابجایی ساعت کشور، هوا در همین ساعت هم روشن شده بود.
یکی از دوستان خواب مانده بود و به همین دلیل با ۱۰ دقیقه تاخیر بعد از مستقر شدن در دو ماشین و پارک یکی از خودرو ها، به سمت جاده امام زاده داود حرکت کردیم. جاده امام زاده داوود و سپس جاده روستای رندان‌، پر از پیچ و خم است و باید در این مسیر با دقت رانندگی کرد.
یک گروه بزرگ نیز در راه رندان بود که متاسفانه اصلا مراعات قوانین راهنمایی و رانندگی را نمی کردند و جایی که نباید توقف کرده و از جایی که نباید سبقت می گرفتند. ما در یک فرصت مناسب از این گروه جلو زده و به مسیر خود ادامه دادیم. بعد از وارد شدن به جاده منتهی به رندان، در برخی بخش ها خاک تپه های مشرف به جاده تا وسط جاده پیشروی کرده بود و در برخی بخش ها سنگ های کنار جاده برای افزایش عرض جاده، خرد شده  در حریم جاده انبار شده بود که متاسفانه باعث پر خطر شدن تردد در این مسیر شده بود.
در جایی از مسیر که پر از سنگ های خرد شده بود پشت یک کامیون که داشت مسیر را می گشود توقف کردیم، که متاسفانه دو خودرو از خودرو های فوق الذکر در آن شرایط از ما که توقف کرده بودیم سبقت گرفته و پشت کامیون متوقف شدند.
خلاصه با داستان های ذکر شده ادامه مسیر دادیم و حدود ساعت ۰۶:۲۵ به روستای رندان رسیدیم.
دیگر خیلی در مورد آن گروه اشاره شده و رفتار های نابهنجارشان قلم فرسایی نمی کنم.
ما سریعتر آماده شده و قبل از راه افتادن آن گروه مذکور حدود ساعت ۰۶:۳۰ پیمایش خود را آغاز کردیم. به نظر می رسید در طول مسیر تا قبل از آبشار رندان‌، بستر کنار رودخانه نسبت به یک سال قبل دچار تغییر شده بود. اکثر مواقع نیز این تغییرات در راستای از بین بردن بافت طبیعی و قدیمی روستا و احداث بنا های جدید و کشیدن مسیر های هموارتر و مصنوعی است. اگر قرار باشد مسیر های روستایی نیز سنگفرش شوند، دیگر آن حس و حال نیز از میان خواهد رفت.

در نزدیکی های آبشار دوبار از رودخانه عبور کردیم،‌ در اولی قبلا تنه درخت قرار داده بودند، که این دفعه یک تیرآهن نیز کار گذاشته بودند که از روی آن عبور کردیم. دومی نیز که کمی پایین تر از آبشار بود، قبلا از روی سنگهای قرار داده شده در بستر رودخانه عبور می کردیم، این دفعه یک تیرآهن دیگر نیز در این بخش قرار داده بودند که با احتیاط از روی هر دو عبور کرده و حدود ساعت ۰۷:۲۰ به کنار آبشار رندان رسیدیم.
تصمیم گرفتیم زمان بازگشت از آبشار دیدن کنیم و اگر شد دقایقی کنارش آرامش بگیریم.

اما فراموش کردیم که آبشار ها فقط ابتدای روز خلوت هستند و با گذشت زمان و رسیدن به میانه روز مملو از گردشگران خواهند شد.
از سمت چپ آبشار که راه مشخصی است به راه خود در یک شیب تند ادامه دادیم، در سمت چپ همین سربالایی آبی در جریان بود که از بالادست جاری شده بود. بعد از شیب تند سربالایی اشاره شده، مسیر به صورت مارپیچ ادامه پیدا می کرد، جایی در مسیر مارپیچ توقف کردیم تا از کرم ضد آفتاب استفاده کنیم، بعد از دقایقی به دوراهی رسیدیم که البته راه سمت چپ وضوح کمی دارد و راه گفته شده در اصل مسیر مستقیمی است که ما را در ادامه دره زرد قرار می دهد، ما تصمیم داشتیم برای صعود بلافاصله بر روی یال قرار گیریم، لذا در آن دوراهی از روی یک پاکوب شنی از سمت چپ از مسیر جدا شده و آرام آرام از روی شیب تند مسیر ارتفاع گرفتیم. پاکوب نسبتا مشخصی قرار داشت و مسیر را طی کردیم، برخی جاها به سمت چپ می پیچیدیم و برخی جاها مستقیم ادامه می دادیم. تا در نهایت با عبور از شیب های تند مسیر بر روی یال منتهی به قله قرار گرفتیم.
باد نیز کم و بیش شروع به وزیدن گرفته بود. حدود ساعت ۰۸:۴۵ در کنار یک بخش سنگی برای صرف صبحانه توقف کردیم. بعد از صرف صبحانه حدود ساعت ۰۹:۱۰ پیمایش خود را ادامه دادیم. مسیر مستقیم بود و خبری از برف نبود. تنها در برخی بخش های مسیر بر روی پهنه هایی که کمتر آفتاب خورده بود برف دیده می شد.
تنها در اواخر پیمایش و نزدیکی های قله بود که برف وجود داشت.
حدود ساعت ۱۰:۰۵ به قله رسیدیم، البته روی قله را برف زیادی پوشانده بود.
دو نفر بر روی قله قرار داشتند و تابلویی روی قله دیده نمی شد. شاید هم حجم زیاد برف تابلو ی قله را در خود فرو برده و آن را دفن کرده بود. با این حال شدت باد روی قله نیز افزایش یافته بود.
البته ما بادگیر های خود را دقایقی قبل از رسیدن به قله به تن کرده بودیم.
دقایقی روی قله برای گرفتن چند عکس و شناسایی قله های اطراف سپری شد و حدود ساعت ۱۰:۳۰ تصمیم به برگشت گرفتیم.
قرار شد برای برگشت از دره زرد اقدام کنیم. لذا می بایست در یکی از مکان های ممکن به پایین سرازیر شویم. البته ترک برگشت را نیز داشتیم، اما با توجه به گفته های یکی از تیم هایی که زمان حضور ما روی قله، به قله رسیده بودند، باید در پایین دست قله و از یک بخش سنگی سرازیر می شدیم.
خلاصه حدود ساعت ۱۰:۳۰ قله را ترک کردیم.
ابتدای مسیر برگشت را به آرامی فرود آمدیم تا به پایین دست قله رسیدیم. از جایی که شخص مذکور گفته بود اقدام به ورود به دره زرد کردیم. البته پاکوب مشخصی در این بخش وجود نداشت و خاک‌ این بخش نرم بود و به راحتی فرود آمدیم. فقط در برخی بخش ها مسیر سنگی بود و باعث رها شدن سنگ به پایین دست می شد که با فریاد "سنگ سنگ" همنوردان دیگر را مطلع می کردیم. این بخش را با سرعت و دقت بیشتری فرود آمدیم و تمام تلاش خود را کردیم تا کمتر به بافت گیاهی مسیر آسیب وارد کنیم.
وارد پاکوب سمت راست دره شدیم که کمی نیز با قعر دره فاصله داشت. کمی جلوتر رفته و حدود ساعت ۱۱:۳۰ برای استراحت و صرف تنقلات توقف کردیم.
۲۰ دقیقه ای صرف خوردن تنقلات کردیم و ساعت ۱۱:۵۰ به حرکت خود از روی پاکوب ادامه دادیم.

ادامه مسیر با ارتفاعی چند متری نسبت به رودخانه جاری در دره قرار داشت، پاکوب مسیر تقریبا مشخص بود و پیمایش با فراز و فرود هایی همراه بود. در طول مسیر در سمت چپ شاهد فرود آبشار های کوچک و زیبایی از پیچ و خم های دره بودیم که باعث می شد در نقاطی از مسیر توقف کرده و چشم به آنها دوخته و گوش به صدای دوست داشتنی آنها بسپاریم.
خوب شد که مسیر برگشت را از دره زرد انتخاب کردیم. سال قبل (۱۴۰۱) حدود ۱۱ فروردین تیمی اقدام به صعود این قله کرده بود که در عکسهای آن برنامه مشخص بود که منطقه مملو از شکوفه های بهاری درختان میوه است، اما امسال تنها یک درخت بود که لباس شکوفه بر تن کرده بود، با این حال هنوز این منطقه زیبایی های خود را داشت. در ادامه پیمایش مسیر ، گذر سنگچین شده کوچه باغ های منطقه در پایین دست نمودار شد.

کم کم در یک مسیر مارپیچ ارتفاع کم کردیم و وارد راه اشاره شده شدیم، مسیر را ادامه دادیم، کم کم صدای هم همه مردم و نوای موسیقی که هیچ سنخیتی نیز با حال و هوای منطقه نداشت به گوش می رسید که این معنی را می داد که به آبشار نزدیک می شویم. شیب تند کوچه راه منتهی به آبشار را نیز ادامه دادیم و چشممان به جمال انبوهی از طبیعت گردان روشن شد.

تیرمان به سنگ خورده بود، مگر می شد با این همه جمعیت و صدا های انبوه عجیب و غریب در کنار آبشار آرام گرفت. بزرگ مردی نیز در پاکوب مسیر آبشار نشسته بود و تکان نمی خورد، کلام ما نیز در او اثر نکرد که کمی کنار بکشد. اذعان می کرد یک صخره یا سنگی بزرگ است. به نظرم محتوای جمجمه اش را می گفت. با زحمت از کنارش عبور کردیم، گرچه می شد پا روی سنگ گذاشته و عبور کرد.

ساعت ۱۲:۳۰ شده بود. اندکی مقابل آبشار در کنار انبوه جمعیت توقف کردیم و چند عکس یادگاری گرفته و صورت هایمان از ذره های آب جاری از آبشار که بعد از برخورد با کف زمین به اطراف پخش می شد، خیس می شد. دقایقی بعد آبشار را ترک کرده و دوبار بعد از گذر از رودخانه (از روی تیر آهن) راه خود را ادامه دادیم و سر انجام حدود ساعت ۱۳:۳۰ به دروازه ورودی روستا رسیدیم.
خوشبختانه در جاده نیز ترافیک قابل ذکری وجود نداشت و تردد به راحتی انجام می شد و بدون فوت وقت به تهران رسیدیم و این برنامه نیز پایان پذیرفت.

■ نکات قابل توجه:
□ در زمان اجرای برنامه، به دلایلی در برخی نقاط جاده منتهی به روستا خاک کنار جاده به درون جاده پیشروی کرده بود و جاده تنگ تر شده بود که باید با احتیاط طی می شد. در برخی بخش ها نیز خوردرو های راه سازی اقدام به شکستن بخش های کنار جاده کرده بودند و عبور از کنار سنگهای بزرگ کنار جاده نیاز به دقت بیشتری داشت.
تردد در این جاده پر پیچ و خم به طور کلی نیاز به دقت بیشتری دارد.

□ با توجه به اینکه در ابتدای روستا مدت هاست که از تردد خودرو های غیر بومی جلوگیری می شود، لذا بهتر است با حداقل خودرو اقدام به جابجایی و رسیدن به روستا کنید.
می توانید خودرو ها را یکی کرده و خودرو های مازاد را در خیابان کوهسار و یا در ابتدای جاده امام زاده داوود و در کنار پاسگاه ناحیه انتظامی پارک کنید. چون ابتدای ورودی روستا چسبیده به جاده است، لذا مکان مناسب برای پارک خودرو کم است و باید کنار جاده پارک کنید.
□ کاش آدم ها قبل از اقدام به انجام کاری، کمی درباره اش مطالعه کنند و با فرهنگ انجام آن کار آشنا بشوند(البته اگر منبعی برای مطالعه وجود داشته باشد) اگر منبعی نباشد، از فرهنگ قالب بر زندگی روزمره خود الهام خواهند گرفت. طبیعتی که با هزار عشق و علاقه قدم در آن می گذاریم‌ متعلق به تک تک انسانهاست، فرصت استفاده و دیدار از آن را به همدیگر بدهیم.

■ امکانات مربوط به مسیر پیمایش:
امکانات خاصی در طول مسیر مشاهده نشد.


■ پوشاک و تجهیزات مورد نیاز و مناسب با برنامه در این زمان از سال:
در پیشبینی های هواشناسی سایت های مختلف، خبر از باد حدود ۳۰ کیلومتر بر ساعت داده شده بود و انجام برنامه در فصل بهار حتی اگر فراموش کردیم سایت های هواشناسی را چک کنیم، تمهیدات خود را می طلبد.

با این توضیحات، همراه داشتن تجهیزات زیر لازم است:
- هد لمپ با باتری اضافه (حتما صحت عملکرد هد لمپ و باتری ها در منزل قبل از شروع برنامه آزمایش شود)
- باتوم جفت
- عینک مناسب کوهپیمایی
- دستکش مناسب فصل
- بادگیر مناسب و ضد آب
- اسکارف ( چند عدد )
- کلاه لبه دار و یا کلاه سه تکه
- کرم ضد آفتاب.
- آب به اندازه ۲ لیتر

■ شرایط جوی قله طبق سایت های هواشناسی:
حداقل دما: ۳- درجه سانتی گراد
حداکثر دما: ۶ درجه سانتی گراد
سرعت باد: ۱۰ تا ۴۵ کیلومتر بر ساعت
¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت  windy.com :
https://www.windy.com/35.916/51.289

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت meteoblue.com :
https://www.meteoblue.com/en/weather/week/kūh-e-yāḩīd_iran_404331

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت هواکوه havakouh.com :
https://havakouh.com/rendan/3073

■ افراد شرکت کننده:
۱- بهرام حسینعلی
۲- سنی صحافی
۳- علی عباسی
۴- پیمان فیوضات
۵- مجید اسکندر
۶- بابک شعار قدیم

■ پیوند های مفید:
وبسایت کجارو:
🌐 https://www.kojaro.com/attraction/64293-%d8%a7%d8%a8%d8%b4%d8%a7%d8%b1-%d8%b1%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86/

وب سایت رنتی جا:
🌐 https://rentija.com/touristattractionsdetails/2369-معرفی-روستای-تالون

وبسایت عالی گرد:
🌐 https://aaligard.ir/rendan-village/

■ سایر گزارش های مرتبط:

نیما اسماعیلی:
🌐 http://kuhnavardi.com/%D9%82%D9%84%D9%87-%D8%B1%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%A8%D8%B4%D8%A7%D8%B1-%D8%B1%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%A8%D8%B4%D8%A7%D8%B1-%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%86

باشگاه کوهنوردی توچال:
🌐 https://tochalclub.com/rendan-peak-report-program/

وب سایت امین مانا
🌐  https://aminmana.com/tracks/randan/



■عبارات کلیدی:
#کوهنوردی
#کوهپیمایی
#کوه_پیمایی
#طبیعت_گردی
#طبیعت_گردی_بی_رد_پا
#گزارش_صعود
#گزارش_برنامه
#گزارش_کوهپیمایی
#سیمرغ
#قله
#حیات_وحش
#محیط_زیست
#رندان
#تالون
#قله_رندان
#قله_تالون
#آبشار_رندان
#آبشار_تالون
#سرلت
#لوارک
#دره_زرد


نگارنده گزارش: بابک شعار قدیم

https://t.me/hamnavardanpaytakht