Río Miño-Eo-Irimia-Corno de Órrea-Serra de Meira (Lugo)

Xoves, 02 de abril de 2015. Buscando o nacemento do Miño. Serra de Meira.
No noroeste da provincia de Lugo, o Concello de Meira, leva o mesmo nome da serra onde o gran río de Galicia ten o seu nacemento. Na Serra de Meira (no pedregal de Irimia) flúen as primeiras augas do Miño de máis de 300 quilómetros de lonxitude e o segundo río máis caudaloso de España. O noso Miño, o de todos, cruza Galicia dende nordés a sueste para verter as súas augas ao Atlántico con Santa Tegra vixiante.
O Miño recolle augas da lagoa de Fonmiñá (Concello de Pastoriza). Ensináranme na escola do meu pobo que o seu nacemento era en Fuentemiña (ensino nesgado, mitireiro).
A meiga Irimia negouse a pagar os tributos aos monxes quedando, estes, coas terras. Irimia foi capaz de cortar o abastecemento das augas e fixo crecer tanto, tanto as pedras para que non se puidese ver a auga ata o límite das súas posesións. Dixo aos monxes: nunca probardes as augas deste río porque é miño.
Pero a Serra de Meira é divisoria das augas do Miño e do Eo. É a Serra do Miño (oeste) e do Eo (este).
O noso percorrido abrangue parte da ruta do Miño-Eo e a ruta Corno de Órrea. Un percorrido marabilloso con vistas magnificas sobre Meira e a súa bisbarra e tamén dos Ancares.